Laatste daggie
Blijf op de hoogte en volg Merel
17 April 2014 | Oeganda, Jinja
Hallo allemaal,
Hier dan echt mijn laatste berichtje vanuit Oeganda. Om 17.00 uur komt de taxi me halen vandaag en om 11.30 uur zit ik als het goed is in de lucht. Het is vandaag ook een beetje een vreemde dag. Hoe moet je afscheid nemen van mensen die je nooit meer zal zien? Mijn koffers zijn in ieder geval al bijna klaar en ik ga alleen langs degene waar ik het meest mee heb gehad de afgelopen 3 maanden.
Ik heb de afgelopen 2 weken ook niet heel veel bijzonders gedaan. Wel hebben we de oven voor het eerst gebruikt. We gingen zelf pizza maken, wat op zich wel goed gelukt was alleen de bodem was niet heel hard. Ook hebben we 1 keer geprobeerd cake te maken. De cake was alleen nog niet klaar toen we naar de stad gingen en bij thuiskomst hadden de honden de cake gevonden en was er geen cake meer.
We zijn ondertussen ook nog een dagje weg geweest met de jongens. We gingen een boottocht doen over de Nijl. Het was leuk om ze een keer ergens anders mee naartoe te nemen want meestal komen ze niet veel verder als de dorpen hier om Makenke. Het was mooi weer en de jongens vonden het leuk dus het was een geslaagde dag.
Afgelopen zondag hadden we een drukke dag gehad. In de ochtend gingen we naar de kerk. We hadden gezegd dat we zouden komen om samen voor mijn reis te bidden. We hadden alleen allebei een kater en zaten ziek in de kerk. Kim gaf het op na 20 min. Ik heb het nog een uur langer volgehouden omdat ze begonnen met zingen en we daarna pas gingen bidden. Ook had Lydia ons uitgenodigd om naar haar te komen. Ze komt 1x in de 2 weken op zondag met een groep van ongeveer 30 man bij elkaar. Toen we daar aankwamen (totaal niet in onze zondags kleren) hadden alle vrouwen mooie jurken aan en de mannen een pak. Iedereen was aan het dansen en aan het zingen. We wisten niet goed wat we moesten verwachten maar dit leek net een bruiloft. Het idee is dat ze iedere keer aan iemand anders van de groep cadeaus geven. Wat het voor zin heeft weet ik nu nog steeds niet, maar het was wel leuk om te zien waar Lydia zich mee bezig houd als ze niet bij de jongens is.
Van het geld wat ik van familie heb gekregen heb ik veel verschillende dingen kunnen doen deze 3 maanden. We hebben de oven daarvan gemaakt, dagje weg met de jongens. Ze komen water aanleggen bij de jongens. Er is besloten geen douche te nemen omdat dan heel het dorp daar komt douchen. Maar dat maakt niet echt uit, het is allang fijn dat ze straks zelf water hebben. We hebben foto's uitgedeeld aan het halve dorp, een voetbal gekocht voor de vrouwen, voor Lydia 2 mooie jurken gekocht. Ik heb wat geld gegeven aan de ascari (bewaker) die hier iedere nacht op een plastic stoeltje voor de deur zit. Ook heb ik deze week verschillende schoolspullen gekocht om aan crèches te geven. Het is leuk om zoiets te doen omdat de mensen erg blij zijn met de simpelste dingen.
Iedereen bedankt voor de lieve en leuke reacties op mijn blog. Dat heeft me erg geholpen. Het is een ervaring geweest die ik nooit had willen missen.
Tot in Nederland!
Hier dan echt mijn laatste berichtje vanuit Oeganda. Om 17.00 uur komt de taxi me halen vandaag en om 11.30 uur zit ik als het goed is in de lucht. Het is vandaag ook een beetje een vreemde dag. Hoe moet je afscheid nemen van mensen die je nooit meer zal zien? Mijn koffers zijn in ieder geval al bijna klaar en ik ga alleen langs degene waar ik het meest mee heb gehad de afgelopen 3 maanden.
Ik heb de afgelopen 2 weken ook niet heel veel bijzonders gedaan. Wel hebben we de oven voor het eerst gebruikt. We gingen zelf pizza maken, wat op zich wel goed gelukt was alleen de bodem was niet heel hard. Ook hebben we 1 keer geprobeerd cake te maken. De cake was alleen nog niet klaar toen we naar de stad gingen en bij thuiskomst hadden de honden de cake gevonden en was er geen cake meer.
We zijn ondertussen ook nog een dagje weg geweest met de jongens. We gingen een boottocht doen over de Nijl. Het was leuk om ze een keer ergens anders mee naartoe te nemen want meestal komen ze niet veel verder als de dorpen hier om Makenke. Het was mooi weer en de jongens vonden het leuk dus het was een geslaagde dag.
Afgelopen zondag hadden we een drukke dag gehad. In de ochtend gingen we naar de kerk. We hadden gezegd dat we zouden komen om samen voor mijn reis te bidden. We hadden alleen allebei een kater en zaten ziek in de kerk. Kim gaf het op na 20 min. Ik heb het nog een uur langer volgehouden omdat ze begonnen met zingen en we daarna pas gingen bidden. Ook had Lydia ons uitgenodigd om naar haar te komen. Ze komt 1x in de 2 weken op zondag met een groep van ongeveer 30 man bij elkaar. Toen we daar aankwamen (totaal niet in onze zondags kleren) hadden alle vrouwen mooie jurken aan en de mannen een pak. Iedereen was aan het dansen en aan het zingen. We wisten niet goed wat we moesten verwachten maar dit leek net een bruiloft. Het idee is dat ze iedere keer aan iemand anders van de groep cadeaus geven. Wat het voor zin heeft weet ik nu nog steeds niet, maar het was wel leuk om te zien waar Lydia zich mee bezig houd als ze niet bij de jongens is.
Van het geld wat ik van familie heb gekregen heb ik veel verschillende dingen kunnen doen deze 3 maanden. We hebben de oven daarvan gemaakt, dagje weg met de jongens. Ze komen water aanleggen bij de jongens. Er is besloten geen douche te nemen omdat dan heel het dorp daar komt douchen. Maar dat maakt niet echt uit, het is allang fijn dat ze straks zelf water hebben. We hebben foto's uitgedeeld aan het halve dorp, een voetbal gekocht voor de vrouwen, voor Lydia 2 mooie jurken gekocht. Ik heb wat geld gegeven aan de ascari (bewaker) die hier iedere nacht op een plastic stoeltje voor de deur zit. Ook heb ik deze week verschillende schoolspullen gekocht om aan crèches te geven. Het is leuk om zoiets te doen omdat de mensen erg blij zijn met de simpelste dingen.
Iedereen bedankt voor de lieve en leuke reacties op mijn blog. Dat heeft me erg geholpen. Het is een ervaring geweest die ik nooit had willen missen.
Tot in Nederland!
-
17 April 2014 - 11:56
Willemien:
Hoi Merel,
Een hele goed reis terug (maar dat moet zeker lukken na dat bidden!)
En hopelijk zien we je weer snel COLLEGA!
Groetjes willemien. -
17 April 2014 - 13:48
Pap En Mam:
Ha Merel ,
Het zit er op voor je ,eindelijk zou ik bijna zeggen ,maar dat is niet eerlijk want dat geldt alleen voor ons en niet voor jou , je hebt de tijd van je leven gehad ,het was zelfs nog beter / leuker als wat je er van te voren van had verwacht ,kan niet beter ,toch?
Het is je zeker gegund ,het is een ervaring geweest die je nooit meer vergeet.
Maar wij vinden het nu onderhand genoeg geweest ,dus kom fijn weer naar huis ,naar je zachte bed en bank,want zoals je al zei ,die heb je wel gemist.
Vandaag nog een vervelende dag ,afscheid nemen is nooit leuk , maar wij zien je morgenochtend op schiphol !!!!!
Goeie reis meisje ,tot morgen,
Dikke kus Pap en Mam -
17 April 2014 - 17:45
Marian Hoeks:
Ha wereldreiziger,
je zit nu natuurlijk in het vliegtuig. Hele goeie reis naar huis. Wat zal het heerlijk zijn om jullie pap en mam weer te zien en de rest van de familie.
Wij zitten ook te popelen hoor!!!!
Dikke kus, Marian -
18 April 2014 - 12:22
Carin:
Hoi Merel,
Gisteren nog je bezorgde moeder aan de telefoon gehad. Maar gelukkig heb je het vliegtuig gehaald.
En nu gaan "landen" (zoals Willem het altijd zo mooi zegt) , nagenieten en het Afrika gebeuren een plekje geven.
Een plekje waar je volgens mij met heel veel plezier aan terug denkt.
Succes ermee,
Groetjes Carin.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
