De parel van Afrika
Blijf op de hoogte en volg Merel
13 Februari 2014 | Oeganda, Jinja
Hallo allemaal,
Hier weer een verhaaltje vanuit het mooie Oeganda. Ze noemen Oeganda de parel van Afrika, na dit weekend snap ik helemaal waarom.
Vorige week woensdag avond gingen we voor het eerst meetrainen met het vrouwen voetbal team. Kisoboka had voor zaterdag een voetbal toernooi georganiseerd. De coach heeft toen besloten vrouwen bij elkaar te zoeken om een team te starten, ze trainde de hele week iedere avond van ongeveer 17.00 tot 19.00. Woensdag avond gingen we voor het eerst meetrainen. We begonnen zoals elke training met inlopen. Nadat we warm waren gingen we oefeningen doen om een beetje te leren voetballen. We sloten de training af met een wedstrijdje zodat we de oefeningen die we hadden gedaan ook konden toepassen. Het was erg leuk om mee te doen, de vrouwen deden nog een beetje afstandelijk maar betrokken ons wel bij het spel. De coach vroeg of we vaker kwamen trainen zodat we mee konden doen met het toernooi. Dus donderdag avond om 17.00 stonden we weer op het veld om te trainen. Vrijdag konden we niet bij de training zijn maar dat was geen probleem.
Zaterdag begon het toernooi om 10.00 voor de vrouwen. De vrouwen waren erg blij dat wij er waren en betrokken ons overal bij. Die afstandelijkheid die er in het begin was was nu helemaal weg. Iedereen was erg enthousiast tot ze de tegenstanders zagen. De vrouwen waren gelijk stil, ze vonden dat ze er lomp en groot uitzagen. We hadden een erg groot team dus de helft begon met spelen, de andere helft begon langs de kant. Heel Makenke was enthousiast en stond om het veld heen om ons aan te moedigen. Nadat er hands was geweest van onze kant kreeg de tegenstander een penalty. Op dat moment was het nog 0-0. Toen de tegenstander de penalty kreeg ging iedereen die langs de kant stond om de goal heen staan, het was zo mooi om te zien. Ze miste uiteindelijk en iedereen ging helemaal los, ze gingen dansen, zingen, schreeuwen etc. ik wist niet wat me overkwam, ik kreeg er echt kippenvel van. Het was een erg lompe wedstrijd, de vrouwen gingen echt als beesten achter de bal aan en deden zomaar wat. We wonnen uiteindelijk met 4-2. Telkens als er gescoord werd ging iedereen helemaal los. We vonden het zo mooi om te zien dat de vrouwen er zo van genoten. Ze konden alleen niet verder trainen omdat ze de bal van de training geleend hadden voor een week. We hebben toen gezegd dat wij een nieuwe bal voor het vrouwen team zouden gaan kopen omdat we het zo'n leuk initiatief vinden. Na de vrouwen kwamen de mannen, ook daar won het team van Makenke.
Na het toernooi gingen we 2 kippen kopen voor het avondeten. De jongens gingen ze zelf slachten. Ik heb het allemaal niet gezien omdat ik het eng vond. Uiteindelijk heb ik toch nog meer gezien als dat ik eigenlijk wilde zien. Het was een heel proces wat ze moesten doen om de kip schoon te krijgen. De jongens maakte de kip klaar, wij maakte thuis de rijst klaar. Het was erg lekker en de jongens genoten er ook echt van. Na het eten gingen we ons zelf klaarmaken want we gingen s'avonds opstap. We zijn naar verschillende clubs geweest, en kwamen verschillende mensen tegen die we al kende. Het was erg leuk maar ook erg heftig. In de laatste club waar we waren had iedere vrouw d'r kortste jurkje uit de kast getrokken en liepen ze zo dronken rond dat ze niet meer wisten wat links en rechts was. We hebben die avond heel wat water weggegeven omdat we het niet aan konden zien. We waren in die club ook de enigste blanke op een Amerikaanse journalist na die ons midden in de club wou interviewen. Ik vond het interessant om het een keer te zien maar ik zou er niet snel nog een keer heen gaan.
Zondag sliepen we uit omdat we laat thuis waren. In de middag gingen we richting Mbale, daar sliepen we een nachtje bij Jeroen, een Nederlandse man, en zijn vrouw omdat we maandag naar de Sipi falls (3 watervallen) gingen. Dat is dicht bij Mbale dus dat was erg handig. We vonden het leuk om via de Oegandese manier te gaan dus gingen we met een taxi busje. De eerste 5 min. zaten we goed maar al snel raakte het busje voller en zaten we met ongeveer het dubbele aantal in het busje als dat er eigenlijk in past. Op een punt moesten we uitstappen en in een ander busje gaan zitten. We betaalde de eerste chauffeur, die gaf weer geld aan de 2e chauffeur om ons mee te nemen. Al snel mochten we voor in het busje zitten dus dat was prima. We deden er alleen erg lang over, hij stopte telkens om nieuwe mensen op te pikken. Na nog 20 stops moesten we weer naar een ander busje overstappen. De 2e chauffeur betaalde de 3e weer om ons mee te nemen. Ik voelde me net vee vervoer omdat ze telkens onderling voor ons betaalde en ons overplaatste. Na 4 uur onderweg te zijn (normaal doe je er ongeveer 2 uur over) waren we eindelijk in Mbale. Daar hebben we nog wat gegeten voor Jeroen ons op kwam halen. We waren erg moe van het reizen dus gingen eigenlijk gelijk slapen.
Maandag vertrokken we al vroeg richting de Sipi falls, het zou een uurtje rijden zijn. We gingen eerst naar de 1e en 2e waterval omdat we graag wilden abseilen en dat kon bij de 3e waterval. Het was allemaal zo mooi maar ook heel zwaar, we moesten erg veel klimmen. We hoorde van te voren al dat je met het abseilen 100m omlaag ging, ik dacht dat het wel mee zou vallen maar toen ik daar stond begonnen mijn benen toch wel te trillen. Eerst deed iemand het voor en daarna ging ik. Alle touwen werden vast gemaakt en ik moest op de rand gaan staan. Ik vond het zo eng en durfde de man die me instructies gaf niet los te laten. Hij zei telkens dat ik achterover moest gaan hangen maar ik durfde dat gewoon niet, het voelde niet goed om dat te doen. Na een kwartier geprobeerd te hebben en telkens weer terug te gaan ging ik het toch doen. Nadat ik het eenmaal doorhad ging het wel maar ik heb de eerste meters heel wat gegild. Het was best zwaar aan me armen maar het was ook echt zo mooi en gaaf. Ik was wel erg opgelucht toen ik de grond weer raakte maar het was zeker de moeite waard. Nadat ook Francien beneden was gingen we weer terug naar boven. Daar stond Jeroen al klaar met de auto. We hadden nog wat gegeten maar gingen al snel weer omdat we voor het donker terug in Jinja wilde zijn. De terugweg kozen we ervoor om met een grote bus te gaan, dat ging een stuk sneller. Eenmaal thuis keken we erg uit naar een warme douche maar bij aankomst deed de stroom het niet. Net voor ik wilde gaan slapen sprong de stroom weer aan dus kon ik nog heerlijk schoon mijn bedje in.
Maandag ochtend gingen we naar de crèche om een ochtend mee te kijken. Het was echt een chaos, alle kinderen zaten op tafel, sloegen elkaar en niemand luisterde naar de leraar. We zijn tussen de kinderen gaan zitten en uiteindelijk hebben we ze nog een liedje kunnen leren en aan het einde hebben we iedereen een ballon gegeven. Vanochtend zijn we terug gegaan om te gaan kleuren met ze. We hadden verschillende kleurboeken met leuke tekenplaten om ze te geven. Dat vonden ze erg leuk om te doen.
Gisteren hadden we een meidenmiddag. We namen Lydia (zij zorgt door de week voor de jongens en het huis van ze) mee naar de stad om wat te gaan eten en te shoppen. Ze had al 5 jaar geen nieuwe kleding gekocht dus we wilden graag een jurk voor haar kopen omdat ze erg veel voor ons en de jongens doet. Het was nog een hele klus om een leuke jurk te vinden omdat ze bijna de dubbele prijs vroegen omdat wij als 2 blanke met haar samen waren. Lydia wist gelukkig hoe de prijzen waren en uiteindelijk hebben we wat kunnen vinden.
Morgen gaan we richting Kampala, daar gaan we eerst even de stad in. We overnachten in Kampala omdat we zaterdag al vroeg worden opgehaald omdat we het weekend op safari gaan. Ik ben erg benieuwd maar heb er vooral heel veel zin in.
Ik heb een hoop te vertellen en ik probeer het zo duidelijk mogelijk te omschrijven maar vind dat soms lastig omdat ik niet goed weet hoe ik in woorden kan uitleggen hoe het hier is. Nogmaals bedankt allemaal weer voor de lieve reacties, ik vind dat erg leuk om terug te lezen.
Groetjes vanuit Jinja!
Hier weer een verhaaltje vanuit het mooie Oeganda. Ze noemen Oeganda de parel van Afrika, na dit weekend snap ik helemaal waarom.
Vorige week woensdag avond gingen we voor het eerst meetrainen met het vrouwen voetbal team. Kisoboka had voor zaterdag een voetbal toernooi georganiseerd. De coach heeft toen besloten vrouwen bij elkaar te zoeken om een team te starten, ze trainde de hele week iedere avond van ongeveer 17.00 tot 19.00. Woensdag avond gingen we voor het eerst meetrainen. We begonnen zoals elke training met inlopen. Nadat we warm waren gingen we oefeningen doen om een beetje te leren voetballen. We sloten de training af met een wedstrijdje zodat we de oefeningen die we hadden gedaan ook konden toepassen. Het was erg leuk om mee te doen, de vrouwen deden nog een beetje afstandelijk maar betrokken ons wel bij het spel. De coach vroeg of we vaker kwamen trainen zodat we mee konden doen met het toernooi. Dus donderdag avond om 17.00 stonden we weer op het veld om te trainen. Vrijdag konden we niet bij de training zijn maar dat was geen probleem.
Zaterdag begon het toernooi om 10.00 voor de vrouwen. De vrouwen waren erg blij dat wij er waren en betrokken ons overal bij. Die afstandelijkheid die er in het begin was was nu helemaal weg. Iedereen was erg enthousiast tot ze de tegenstanders zagen. De vrouwen waren gelijk stil, ze vonden dat ze er lomp en groot uitzagen. We hadden een erg groot team dus de helft begon met spelen, de andere helft begon langs de kant. Heel Makenke was enthousiast en stond om het veld heen om ons aan te moedigen. Nadat er hands was geweest van onze kant kreeg de tegenstander een penalty. Op dat moment was het nog 0-0. Toen de tegenstander de penalty kreeg ging iedereen die langs de kant stond om de goal heen staan, het was zo mooi om te zien. Ze miste uiteindelijk en iedereen ging helemaal los, ze gingen dansen, zingen, schreeuwen etc. ik wist niet wat me overkwam, ik kreeg er echt kippenvel van. Het was een erg lompe wedstrijd, de vrouwen gingen echt als beesten achter de bal aan en deden zomaar wat. We wonnen uiteindelijk met 4-2. Telkens als er gescoord werd ging iedereen helemaal los. We vonden het zo mooi om te zien dat de vrouwen er zo van genoten. Ze konden alleen niet verder trainen omdat ze de bal van de training geleend hadden voor een week. We hebben toen gezegd dat wij een nieuwe bal voor het vrouwen team zouden gaan kopen omdat we het zo'n leuk initiatief vinden. Na de vrouwen kwamen de mannen, ook daar won het team van Makenke.
Na het toernooi gingen we 2 kippen kopen voor het avondeten. De jongens gingen ze zelf slachten. Ik heb het allemaal niet gezien omdat ik het eng vond. Uiteindelijk heb ik toch nog meer gezien als dat ik eigenlijk wilde zien. Het was een heel proces wat ze moesten doen om de kip schoon te krijgen. De jongens maakte de kip klaar, wij maakte thuis de rijst klaar. Het was erg lekker en de jongens genoten er ook echt van. Na het eten gingen we ons zelf klaarmaken want we gingen s'avonds opstap. We zijn naar verschillende clubs geweest, en kwamen verschillende mensen tegen die we al kende. Het was erg leuk maar ook erg heftig. In de laatste club waar we waren had iedere vrouw d'r kortste jurkje uit de kast getrokken en liepen ze zo dronken rond dat ze niet meer wisten wat links en rechts was. We hebben die avond heel wat water weggegeven omdat we het niet aan konden zien. We waren in die club ook de enigste blanke op een Amerikaanse journalist na die ons midden in de club wou interviewen. Ik vond het interessant om het een keer te zien maar ik zou er niet snel nog een keer heen gaan.
Zondag sliepen we uit omdat we laat thuis waren. In de middag gingen we richting Mbale, daar sliepen we een nachtje bij Jeroen, een Nederlandse man, en zijn vrouw omdat we maandag naar de Sipi falls (3 watervallen) gingen. Dat is dicht bij Mbale dus dat was erg handig. We vonden het leuk om via de Oegandese manier te gaan dus gingen we met een taxi busje. De eerste 5 min. zaten we goed maar al snel raakte het busje voller en zaten we met ongeveer het dubbele aantal in het busje als dat er eigenlijk in past. Op een punt moesten we uitstappen en in een ander busje gaan zitten. We betaalde de eerste chauffeur, die gaf weer geld aan de 2e chauffeur om ons mee te nemen. Al snel mochten we voor in het busje zitten dus dat was prima. We deden er alleen erg lang over, hij stopte telkens om nieuwe mensen op te pikken. Na nog 20 stops moesten we weer naar een ander busje overstappen. De 2e chauffeur betaalde de 3e weer om ons mee te nemen. Ik voelde me net vee vervoer omdat ze telkens onderling voor ons betaalde en ons overplaatste. Na 4 uur onderweg te zijn (normaal doe je er ongeveer 2 uur over) waren we eindelijk in Mbale. Daar hebben we nog wat gegeten voor Jeroen ons op kwam halen. We waren erg moe van het reizen dus gingen eigenlijk gelijk slapen.
Maandag vertrokken we al vroeg richting de Sipi falls, het zou een uurtje rijden zijn. We gingen eerst naar de 1e en 2e waterval omdat we graag wilden abseilen en dat kon bij de 3e waterval. Het was allemaal zo mooi maar ook heel zwaar, we moesten erg veel klimmen. We hoorde van te voren al dat je met het abseilen 100m omlaag ging, ik dacht dat het wel mee zou vallen maar toen ik daar stond begonnen mijn benen toch wel te trillen. Eerst deed iemand het voor en daarna ging ik. Alle touwen werden vast gemaakt en ik moest op de rand gaan staan. Ik vond het zo eng en durfde de man die me instructies gaf niet los te laten. Hij zei telkens dat ik achterover moest gaan hangen maar ik durfde dat gewoon niet, het voelde niet goed om dat te doen. Na een kwartier geprobeerd te hebben en telkens weer terug te gaan ging ik het toch doen. Nadat ik het eenmaal doorhad ging het wel maar ik heb de eerste meters heel wat gegild. Het was best zwaar aan me armen maar het was ook echt zo mooi en gaaf. Ik was wel erg opgelucht toen ik de grond weer raakte maar het was zeker de moeite waard. Nadat ook Francien beneden was gingen we weer terug naar boven. Daar stond Jeroen al klaar met de auto. We hadden nog wat gegeten maar gingen al snel weer omdat we voor het donker terug in Jinja wilde zijn. De terugweg kozen we ervoor om met een grote bus te gaan, dat ging een stuk sneller. Eenmaal thuis keken we erg uit naar een warme douche maar bij aankomst deed de stroom het niet. Net voor ik wilde gaan slapen sprong de stroom weer aan dus kon ik nog heerlijk schoon mijn bedje in.
Maandag ochtend gingen we naar de crèche om een ochtend mee te kijken. Het was echt een chaos, alle kinderen zaten op tafel, sloegen elkaar en niemand luisterde naar de leraar. We zijn tussen de kinderen gaan zitten en uiteindelijk hebben we ze nog een liedje kunnen leren en aan het einde hebben we iedereen een ballon gegeven. Vanochtend zijn we terug gegaan om te gaan kleuren met ze. We hadden verschillende kleurboeken met leuke tekenplaten om ze te geven. Dat vonden ze erg leuk om te doen.
Gisteren hadden we een meidenmiddag. We namen Lydia (zij zorgt door de week voor de jongens en het huis van ze) mee naar de stad om wat te gaan eten en te shoppen. Ze had al 5 jaar geen nieuwe kleding gekocht dus we wilden graag een jurk voor haar kopen omdat ze erg veel voor ons en de jongens doet. Het was nog een hele klus om een leuke jurk te vinden omdat ze bijna de dubbele prijs vroegen omdat wij als 2 blanke met haar samen waren. Lydia wist gelukkig hoe de prijzen waren en uiteindelijk hebben we wat kunnen vinden.
Morgen gaan we richting Kampala, daar gaan we eerst even de stad in. We overnachten in Kampala omdat we zaterdag al vroeg worden opgehaald omdat we het weekend op safari gaan. Ik ben erg benieuwd maar heb er vooral heel veel zin in.
Ik heb een hoop te vertellen en ik probeer het zo duidelijk mogelijk te omschrijven maar vind dat soms lastig omdat ik niet goed weet hoe ik in woorden kan uitleggen hoe het hier is. Nogmaals bedankt allemaal weer voor de lieve reacties, ik vind dat erg leuk om terug te lezen.
Groetjes vanuit Jinja!
-
13 Februari 2014 - 14:48
Mam En Pap:
Wouw Merel ,honderd meter abseilen langs een waterval ,ik had er al van gehoord via je sms natuurlijk,maar als ik het nu zo lees ben ik heel blij dat ik het niet wist,ik zou het ook niet aan hebben kunnen zien,dat weet je ,ben echt een scheiterd ,zeker wat hoogtes betreft.
Fijn dat je Lydia blij hebt kunnen maken met voor ons zoiets kleins als een nieuwe jurk,en voor het vrouwen voetbalteam moet je zeker een bal kopen van het geld wat in is gezameld thuis.
Je hebt het prima naar je zin daar ,doet leuke en goede dingen ,in onze ogen een echte kanjer,veel groetjes ,knuffels en een dikke kus vanuit het regenachtige Vessem
pap en mam -
13 Februari 2014 - 15:45
Harrie En Marleen:
hoi merel hier een berichtje uit hapert wij volgen je avondturen ook kei stoer wat je allemaal doet groetjes van ons -
13 Februari 2014 - 18:14
Henk Kuijpers En Tante Mieke:
Geweldig Merel dat je hebt leren voetballen met de meiden. Heb je zelf niet gescoord?
Safari in Afrika is echt schitterend, als je de kans krijgt moet je het zeker vaker doen. Let op dat je de zogenaamde big five ziet.
Veel liefs.
-
13 Februari 2014 - 21:50
Maria Sleddens:
Hey merel,
weer een leuk verslag en foto's, het is ook fijn dat je veel kunt doen en met francien.
je ziet er ook super blij uit op de foto, alleen bij het afdalen zal dat niet geweest zijn.
Het is ok wel n diep gat, zowa 4 keer de meulen in vessem nar beneje.
Dan zen spinnen nog nie zo eng denk!!
Maar zoals je schijft, er zijn zoveel dingen die anders zijn, das toch mooi dat je dat allemaal maar mooi meemaakt.kijk uit naar je volgende verslag.groetjes maria -
14 Februari 2014 - 12:31
Tante Mieke En Oom Rosé:
Hey Merel,
Wat een verhaal zeg, lijkt wel vakantie. Wat fijn dat je 't goed naar je zin hebt.
Dat abseilen lijkt me idd ook erg eng, maar wel stoer dat je het deed. Goh, al weer bijna 3 weken weg, wat gaat de tijd snel,het ga je goed, geniet, en we blijven je volgen.
groetjes,
-
15 Februari 2014 - 08:50
Jan:
Jeroen Bluijs?
Mooi verhaal, veel plezier! -
15 Februari 2014 - 16:53
Marian Hoeks :
Ha Mereltje,
voetballen en abseilen…… wat ben je toch een bikkel! En gillen hoort er volgens mij gewoon bij hoor! Hele (bus)ervaring om er te komen ook. Ik zou liever lopen??
Zo'n crèche draai je je hand toch niet voor om? Net een PG afdeling toch?
Leuk (en lief) dat je voor Lydia een jurk gaat kopen.
Heel veel plezier met de safari en ik kan niet uit je verhalen halen dat het lastig is om op te schrijven. Hartstikke leuk! Ben heel benieuwd naar het safari verhaal.
Dikke kus, Marian -
16 Februari 2014 - 09:17
Tante Jeanne:
Hoi merel
Gisteren je pappa nog gesproken, die vertelde dat het goed met je gaat
Fijn omdat te horen
Wat zijn wij hier verwend
De avonturen die je beleefd, zoals abseilen en op safari.
Leuk om alles te lezen
Geniet ervan.
Oom harrie en tante jeanne -
17 Februari 2014 - 15:53
Carin:
Hoi Merel,
Wat een geweldig verslag weer. Voor mij is het iedere keer weer een geniet momentje.
Het is zo leuk om over dingen te lezen waar ik zelf ook ben geweest. Alles van " toen " komt dan weer een beetje terug, heerlijk !!!Wij hebben ook de Sipi falls bezocht. Maar dat abseilen was er toen niet, En al was het er, al kreeg ik een miljoen, ik deed het echt niet!!! Ik wens je veel plezier op Safari en ook voor alle andere dagen.
Hier nog een gedichtje wat ik uit Afrika heb meegenomen,
Beste blanke broeder,
Toen ik geboren ben was ik zwart,
Toen ik opgroeide was ik zwart,
Als ik in de zon loop ben ik zwart,
Als ik ziek ben ben ik zwart,
Terwijl jij, blanke man,
Toen je geboren werd roze was,
Toen je opgroeide blank werd,
Als je het koud hebt ben je blauw,
Als je bang bent ben je groen,
Als je ziek bent ben je geel,
Als je dood gaat zul je grijs zijn,
Wie is dan de kleurling???
Jij of ik?????
Groetjes Carin.
-
17 Februari 2014 - 16:54
Joke Van Limpt:
Hoi Merel wat maak je veel leuke dingen mee.
Ben blij te lezen dat je het zo naar je zin hebt.
Je hebt een leuk en duidelijk verslag geschreven ,kijk weer uit naar het volgende verhaal.
Geniet ervan, en verwen de mensen daar maar.
Liefs Tante Joke. -
17 Februari 2014 - 18:58
Ome Kees En Tante Lies:
Hey Merel,
Wat een avonturen daar in dat mooie Oeganda. Leuk om je zo te kunnen volgen. Fijn dat je met kleine dingen de mensen daar zoveel kunt geven.
Geniet er nog maar van, het is april voor je het weet
Groetjes ome Kees en tante Lies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
