Mijn eerste dagen alleen
Blijf op de hoogte en volg Merel
24 Februari 2014 | Oeganda, Jinja
Hallo allemaal,
Hier weer een berichtje uit het zonnige Oeganda. Het regenseizoen zou eigenlijk al begonnen moeten zijn in februari, maar gelukkig hebben we nog bijna geen regen gehad.
Vorig weekend zijn we op safari geweest, dat duurde van vrijdag t/m maandag. Het was een hele reis om op de bestemming aan te komen in Kampala. Het zag er op zich wel goed uit en er was een zwembad. Toen ze onze kamer lieten zien zagen we pas dat we met 4 andere op een kamer sliepen. Een meisje woonde daar voor 1,5 jaar en had de kamer eigen gemaakt. Het was nogal gek want het leek net of we bij haar op bezoek waren en in haar kamer sliepen. Ik heb die nacht ook niet zo goed geslapen maar kon zaterdag veel in de auto slapen omdat het nog een heel stuk rijden was naar het red chili kamp. Toen we daar aankwamen lieten ze de tenten zien waar we in moesten slapen. We moesten alle spullen die een geur hadden inleveren omdat we tussen de wilde dieren sliepen en ze anders je tent in komen. We dachten dat het wel mee zou vallen maar we hebben uiteindelijk tussen de apen, hele grote vogels, wilde zwijnen en zelfs een nijlpaard geslapen. Het was een beetje eng en het hele kamp stond op zijn kop, ofja eigenlijk vooral de jonge meiden. Maar het was ook echt een hele gave ervaring. Zondag gingen we al vroeg op safari, we begonnen op het land en zouden daarna met een bootje nog over het water gaan. Het was echt heel mooi, we hebben echt heel veel gezien. Het was zo gaaf om de dieren die je normaal alleen op tv ziet, nu in het echt te zien en ook van zo dichtbij. Het was echt een hele leuke dag. Maandag ochtend gingen we ook nog even door het park en reden vanuit daar door naar Kampala. In Kampala is het zo'n chaos. Het verkeer en de mensen er is totaal geen overzicht. We stonden daar stil met ons safari busje en ineens hoorden we een harde klap. Ik was naar buiten aan het kijken en zag langs het raam iemand een paar meter verder vliegen. Er was een boda volop tegen de achterkant van ons busje gereden. Gelukkig droeg hij een helm en had hij niet zoveel. De chauffeur van ons keek naar de achterkant van de auto en reed gewoon door alsof er niks gebeurt was. Nadat we terug waren van safari ging Francien al snel naar huis. Ze had nog maar 2 hele dagen. We zijn toen vooral bij de jongens geweest en we zijn een dag naar de stad geweest om souvenirs te kopen. Donderdag avond ging ze naar huis dus we zijn in de middag mee naar Paul en Willem gegaan om nog een keer met ze alle te eten. Ik bleef daar die nacht slapen zodat ik de eerste nacht niet alleen was. Ook hebben we vorige week een erg interessant gesprek gehad met de voetbalcoach van de dames. Hij kwam naar ons toe en wou graag serieus praten. Als een soort van Louis van Gaal begon hij een heel verhaal te vertellen. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij met het team het nationale vrouwenteam van Oeganda wil worden. Het was erg grappig want hij meende het heel serieus. Het is niet verkeerd om grote dromen te hebben.
Vrijdag middag heb ik een vrouw bezocht in de gevangenis met haar man, dochter en Paul. Op een dag kwam er een man naar de vrouw toe met jerrycans. De man zei dat hij de jerrycans had gekregen maar er niks mee kon. De vrouw kon ze wel gebruiken dus nam ze aan. Via via hoorde ze dat er bij een andere vrouw jerrycans waren gestolen. Ze is daar toen heen gegaan om te zeggen dat zij jerrycans had gekregen dat ze kon komen kijken of die misschien van haar waren. Het waren dus inderdaad de jerrycans van die andere vrouw, ze deed meteen aangifte. De vrouw wist niet dat ze gestolen waren en heeft ze gewoon terug gegeven maar kreeg toch 1,5 jaar. Het was net een film waar ik in beland was toen ik haar ging opzoeken. We moesten op een bankje gaan zitten buiten. De vrouw was erg gelukkig toen ze ons zag, het leukste vond ze nog dat Paul er was. Ze ging voor ons op een matje zitten. Ze kon bijna geen Engels en praatte Luganda met haar man en dochter. Ik heb dus vooral rond zitten kijken. Het zag er op zich best goed uit allemaal. Het was ook weer een hele ervaring om daar een keer geweest te zijn.
Het weekend ben ik vooral bij de jongens geweest. Ze hebben een spel wat op mens erger je niet lijkt. Ze spelen het precies zoals ze hier leven. Bij elke zet proberen ze vals te spelen, als ze verliezen lopen ze geërgerd of boos weg en als ze winnen is het een groot feest. Dat is erg grappig om te zien. Verder ben ik dit weekend begonnen met Nederlandse les aan een jongen. Hij is erg gemotiveerd dus het is erg leuk om te doen. Het is wel moeilijk om te geven omdat alles van zelf sprekend is maar voor hem is het erg moeilijk.
Ik ben nu een paar dagen alleen en het bevalt prima. Ik eet iedere avond bij de jongens. Na het eten brengen ze me netjes naar huis. Meestal ga ik dan nog naar de buurjongen en zijn familie om wat te drinken.
Vanaf morgen begin ik met les geven in de kerk. Daar zit pastor Lois met ongeveer 15 kinderen, dus dat word erg leuk denk ik. Ik mis Francien al wel, nu kan ik alleen met Paul Nederlands praten. Die is er alleen door de week in de ochtend. Vrijdag komt er alweer een nieuw meisje dus dat is wel fijn.
Zaterdagavond heb ik ook weer even met thuis gebeld. Het was erg fijn om hun stemmen weer te horen. Het geeft me weer veel energie. Zondagochtend ben ik natuurlijk weer naar de kerk geweest. Dit keer met mijn buurjongen. Het was erg speciaal want heel de mis draaide om mij. We moesten vooraan gaan zitten en naar voren komen om wat te zeggen. Eerst mijn buurjongen vervolgens moest ik wat zeggen. Ik zei maar wat in gebrekkig Engels op de hoop dat ze het niet zouden verstaan en me lieten gaan. Het was wel erg bijzonder om dat te doen.
Ik ga nu ik alleen ben ook niet zo vaak naar de stad om op internet te gaan. Dichterbij is een markt waar ik heen ga maar daar hebben ze niet altijd netwerk. Ik weet dus niet wanneer mijn volgende reisverslag zal verschijnen.
Groetjes vanuit Mpumudde!
Hier weer een berichtje uit het zonnige Oeganda. Het regenseizoen zou eigenlijk al begonnen moeten zijn in februari, maar gelukkig hebben we nog bijna geen regen gehad.
Vorig weekend zijn we op safari geweest, dat duurde van vrijdag t/m maandag. Het was een hele reis om op de bestemming aan te komen in Kampala. Het zag er op zich wel goed uit en er was een zwembad. Toen ze onze kamer lieten zien zagen we pas dat we met 4 andere op een kamer sliepen. Een meisje woonde daar voor 1,5 jaar en had de kamer eigen gemaakt. Het was nogal gek want het leek net of we bij haar op bezoek waren en in haar kamer sliepen. Ik heb die nacht ook niet zo goed geslapen maar kon zaterdag veel in de auto slapen omdat het nog een heel stuk rijden was naar het red chili kamp. Toen we daar aankwamen lieten ze de tenten zien waar we in moesten slapen. We moesten alle spullen die een geur hadden inleveren omdat we tussen de wilde dieren sliepen en ze anders je tent in komen. We dachten dat het wel mee zou vallen maar we hebben uiteindelijk tussen de apen, hele grote vogels, wilde zwijnen en zelfs een nijlpaard geslapen. Het was een beetje eng en het hele kamp stond op zijn kop, ofja eigenlijk vooral de jonge meiden. Maar het was ook echt een hele gave ervaring. Zondag gingen we al vroeg op safari, we begonnen op het land en zouden daarna met een bootje nog over het water gaan. Het was echt heel mooi, we hebben echt heel veel gezien. Het was zo gaaf om de dieren die je normaal alleen op tv ziet, nu in het echt te zien en ook van zo dichtbij. Het was echt een hele leuke dag. Maandag ochtend gingen we ook nog even door het park en reden vanuit daar door naar Kampala. In Kampala is het zo'n chaos. Het verkeer en de mensen er is totaal geen overzicht. We stonden daar stil met ons safari busje en ineens hoorden we een harde klap. Ik was naar buiten aan het kijken en zag langs het raam iemand een paar meter verder vliegen. Er was een boda volop tegen de achterkant van ons busje gereden. Gelukkig droeg hij een helm en had hij niet zoveel. De chauffeur van ons keek naar de achterkant van de auto en reed gewoon door alsof er niks gebeurt was. Nadat we terug waren van safari ging Francien al snel naar huis. Ze had nog maar 2 hele dagen. We zijn toen vooral bij de jongens geweest en we zijn een dag naar de stad geweest om souvenirs te kopen. Donderdag avond ging ze naar huis dus we zijn in de middag mee naar Paul en Willem gegaan om nog een keer met ze alle te eten. Ik bleef daar die nacht slapen zodat ik de eerste nacht niet alleen was. Ook hebben we vorige week een erg interessant gesprek gehad met de voetbalcoach van de dames. Hij kwam naar ons toe en wou graag serieus praten. Als een soort van Louis van Gaal begon hij een heel verhaal te vertellen. Uiteindelijk kwam het er op neer dat hij met het team het nationale vrouwenteam van Oeganda wil worden. Het was erg grappig want hij meende het heel serieus. Het is niet verkeerd om grote dromen te hebben.
Vrijdag middag heb ik een vrouw bezocht in de gevangenis met haar man, dochter en Paul. Op een dag kwam er een man naar de vrouw toe met jerrycans. De man zei dat hij de jerrycans had gekregen maar er niks mee kon. De vrouw kon ze wel gebruiken dus nam ze aan. Via via hoorde ze dat er bij een andere vrouw jerrycans waren gestolen. Ze is daar toen heen gegaan om te zeggen dat zij jerrycans had gekregen dat ze kon komen kijken of die misschien van haar waren. Het waren dus inderdaad de jerrycans van die andere vrouw, ze deed meteen aangifte. De vrouw wist niet dat ze gestolen waren en heeft ze gewoon terug gegeven maar kreeg toch 1,5 jaar. Het was net een film waar ik in beland was toen ik haar ging opzoeken. We moesten op een bankje gaan zitten buiten. De vrouw was erg gelukkig toen ze ons zag, het leukste vond ze nog dat Paul er was. Ze ging voor ons op een matje zitten. Ze kon bijna geen Engels en praatte Luganda met haar man en dochter. Ik heb dus vooral rond zitten kijken. Het zag er op zich best goed uit allemaal. Het was ook weer een hele ervaring om daar een keer geweest te zijn.
Het weekend ben ik vooral bij de jongens geweest. Ze hebben een spel wat op mens erger je niet lijkt. Ze spelen het precies zoals ze hier leven. Bij elke zet proberen ze vals te spelen, als ze verliezen lopen ze geërgerd of boos weg en als ze winnen is het een groot feest. Dat is erg grappig om te zien. Verder ben ik dit weekend begonnen met Nederlandse les aan een jongen. Hij is erg gemotiveerd dus het is erg leuk om te doen. Het is wel moeilijk om te geven omdat alles van zelf sprekend is maar voor hem is het erg moeilijk.
Ik ben nu een paar dagen alleen en het bevalt prima. Ik eet iedere avond bij de jongens. Na het eten brengen ze me netjes naar huis. Meestal ga ik dan nog naar de buurjongen en zijn familie om wat te drinken.
Vanaf morgen begin ik met les geven in de kerk. Daar zit pastor Lois met ongeveer 15 kinderen, dus dat word erg leuk denk ik. Ik mis Francien al wel, nu kan ik alleen met Paul Nederlands praten. Die is er alleen door de week in de ochtend. Vrijdag komt er alweer een nieuw meisje dus dat is wel fijn.
Zaterdagavond heb ik ook weer even met thuis gebeld. Het was erg fijn om hun stemmen weer te horen. Het geeft me weer veel energie. Zondagochtend ben ik natuurlijk weer naar de kerk geweest. Dit keer met mijn buurjongen. Het was erg speciaal want heel de mis draaide om mij. We moesten vooraan gaan zitten en naar voren komen om wat te zeggen. Eerst mijn buurjongen vervolgens moest ik wat zeggen. Ik zei maar wat in gebrekkig Engels op de hoop dat ze het niet zouden verstaan en me lieten gaan. Het was wel erg bijzonder om dat te doen.
Ik ga nu ik alleen ben ook niet zo vaak naar de stad om op internet te gaan. Dichterbij is een markt waar ik heen ga maar daar hebben ze niet altijd netwerk. Ik weet dus niet wanneer mijn volgende reisverslag zal verschijnen.
Groetjes vanuit Mpumudde!
-
24 Februari 2014 - 16:16
Rosé:
Hé Merel,
Stoer hoor da slapen tussen de wilde beesten, maar zo ik lees heb je het wel naar je zin daar.
Het is werken en vakantie tegelijk en dat is mooi.
Ik wens je nog fijne dagen toe en geniet van de tijd dat je daar bent.
Rosé -
24 Februari 2014 - 17:58
Francien:
Hoi Merel!
Je hebt alweer heel wat dingen meegemaakt in de laatste paar dagen! Jaloers!
Heel veel plezier de komende tijd!
Ik zal me bij jouw lijstje trouwe volgers voegen:D
-
24 Februari 2014 - 20:19
Pap En Mam:
Ha Merel,
Afgelopen zaterdag bijna een uur gebeld met je, voor het thuisfront altijd fijn te horen dat het goed gaat en je stem te horen. Je bent al aardig gewend aan het land ,de mensen en het eten.
Dat met die nijlpaard was nog een heel avontuur ,jullie jonge meiden in een tent,met op twee meter afstand een kauwend nijlpaard,waarvan je die dag nog had gehoord dat dit een van de gevaarlijkste dieren is ,jullie hebben van de schrik geen oog dicht gedaan.
Als je volgende week zondag weer naar de kerk gaat,moet je je van te voren misschien toch wat gaan verdiepen in de leer van Jezus Cristus zodat je wat te vertellen hebt als je weer naar voren moet komen,je bent tenslotte katholiek...........
Volgende week krijg je weer een huisgenoot,zal ook wel weer fijn zijn ,toch?
Een dezer dagen zetten we weer foto's bij dit reisverslag.
Groetjes en dikke kus Pap en Mam -
24 Februari 2014 - 20:53
ELLEN:
Ha merel,
Super zeg wat je allemaal meemaakt en fijn dat je hebt gebeld met thuis. Heeft jullie mam ook goed gedaan.
Geniet ze nog en ik kijk alweer uit naar het volgende verslag met natuurlijk foto's.
groetjes,
Huub en Ellen -
24 Februari 2014 - 21:03
Henk Kuijpers En Tante Mieke:
Ha Mereltje,
Gaaf zo'n safari. We merken dat je jezelf al thuis
begint te voelen in Afrika. Als je nog maar terug naar Vessem wilt over een paar maanden. Misschien kun je voor jezelf een kleine woning scoren. Dan komt de hele familie op bezoek.
Geniet de komende tijd. doen wij ook met carnaval!
Doei. -
25 Februari 2014 - 16:23
Tante Mieke / Opa En Oma:
Hoi Merel,
Ik heb je verhaal net bij Opa en Oma afgegeven en net als de andere uitvergroot en gebundeld zodat ze makkelijk te lezen zijn voor hun. Zij vinden het, net als ik, geweldig wat je daar allemaal meemaakt. Oma zegt dat als ze een computer had er zelf wel wat op wil zetten, mer da ga dus nie. Ze zegt dat je uit moet kijken dat je niet wordt opgegeten door die wilde beesten daar en dat je ervoor moet zorgen dat je heel thuis komt. Ik moest zeggen dat ook dit jaar de meiden uit Vessem weer naar Opa en Oma voor de Kempenoptocht.. De carnavalspekskes van je ouders zullen al wel klaar hangen.
Mooie foto's ook bij je verhalen, die zagen opa en oma nog niet, maar ik heb ze gezegd dat je straks ongetwijfeld een mooi album zult hebben.
Heel veel groetjes uit een zonnig en lente-achtig Haopert.
Kusjes en véle groetjes van Opa, Oma en tante Mieke
-
25 Februari 2014 - 18:44
Tante Els :
Je verhalen worden steeds leuker en avontuurlijker.
Wat maak je veel leuke en spannende dingen mee. Wat gaaf allemaal.
En wat is t fijn om te lezen dat je t daar zo goed naar je zin hebt.
Geniet van alles.
Ik kijk al weer uit naar je volgende avontuur.
Heel veel groetje van tante els en ome harrie xxx -
26 Februari 2014 - 05:32
Carin:
Ha Merel,
Wat weer een heerlijk verslag!!!!!!!!. Afgelopen zondag was ik in Vessem en ons Ellen en Pauline wisten ook veel te vertellen. Ons Ellen had jullie mam gesproken en ons Pauline jullie pap. Ik geniet van alle verhalen die ze hadden.
Als je weer eens bij Paul en Willem komt moet je eens vragen of je de cd van Stef Bos van Mpumalanga tot die Kaap mag horen.
Hij zingt op die cd over Afrika, sommige teksten zijn zo herkenbaar.
Toen ik weer thuis was heb ik die cd gekocht , het horen van de liedjes brengt je weer even terug naar Afrika. Ik ben zo blij voor je dat het zo goed gaat. Dit nemen ze je niet meer af!!!!! Geniet ze nog en de groetjes uit Boxmeer. -
26 Februari 2014 - 15:10
Harrie En Marleen:
hier hapert weer hoi merel leuk verslag laten wij nou ook safari zijn gewweest het was alleen wel in beek dus lang niet zou spannend hopelijk blijft alles goed gaan dus gauw tot ziens groetjes marleen harrie -
27 Februari 2014 - 16:16
Joke Van Limpt:
Hoi Merel,
Net je verslag gelezen en ik merk dat je het goed naar je zin hebt.
Goed om dat te horen.
Ik was deze week nog even bij jullie thuis geweest, en jullie mam
vertelde dat ze je lang aan de telefoon had gehad.
Daar was ze erg blij mee, en ze vertelde dat Renee en jullie pap ieder aan een kant
zaten om mee te luisteren.
Hier begint carnaval over een paar dagen, maar ik denk niet dat jij dat daar mist.
Ik hoop dat je nog veel leuke dingen beleeft en ben wel voorzichtig.
Geniet van alles en ik hoop dat het regenseizoen later begint ,
het is wel fijner als de zon schijnt.
Ik kijk weer uit naar je volgende belevenissen
Heel veel liefs tante Joke.
-
28 Februari 2014 - 08:41
Marian Hoeks:
Ha wereldreiziger,
wat een mooie foto's. Al die wilde beesten… ik kan me voorstellen dat je geen oog dicht hebt gedaan (ik was boven op de tent gaan zitten!) De reis op zich was al een avontuur als ik die foto van de bus zie kan ik me er iets bij voorstellen.
En wat een bijzondere ontmoetingen; Louis van Gaal, een vrouw in de gevangenis en de pastoor!
Waarschijnlijk heb je de eerste les met de 15 kinderen er al op zitten (juffrouw Merel) en is je nieuwe huisgenoot gearriveerd. Kun je weer Nederlands praten!
Dikke knuffel, Marian -
02 Maart 2014 - 11:18
Maria Sleddens:
Hey merel,
wat een leuk verslag, jullie mam had het al een beetje verteld toen ze bij mij een kopje koffie heeft gedronken.Wat een avonturen zeg!!
Leuk dat je ook wat rond kunt trekken, dan heb je straks veel van een land gezien, en geleerd!
dat is een mooie combinatie, vrijwillerswerk en van alles doen
Ik denk merel dat het echt goed komt met die spinnenfobie!die beestjes op de foto 's zijn toch veel gevaarlijker toch.vele groetjes maria -
06 Maart 2014 - 20:28
Bolle Akker:
Hey merel
Wat leuk om je verhaal weer voor te lezen, ze vinden het fascinerend om te horen hoe jij het maakt
Veel plezier daar nog en we houden je bij,
Groetjes PG1
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
